بارانم علی عبدالمالکی

یارا من افسرده ام دوای درد من تویی بیا بکش مرا به آغوش
جانا تو جانه منی تویی همان غمی که تا ابد نشد ز من فراموش
بیا که خسته ام از این سکوتو این چراغ خاموش
بارانم کنار تو میمانم که نیمه ی پنهانم تو دیدی و بس
ای جانم تو لذت زندانم نوازش دستانم تو دیدی و بس
تو دیدی و بس , تو دیدی و بس
غیر از تو من از همه غمگینم هلاهل شیرینم به کام من باش
خورشیدم تو ماه بی مهتابی به جانه من میتابی بمانی ای کاش
بارانم کنار تو میمانم که نیمه ی پنهانم تو دیدی و بس
ای جانم تو لذت زندانم نوازش دستانم تو دیدی و بس
تو دیدی و بس , تو دیدی و بس