آفرین علیرضا عصار

به تو من آفرین می گم، برای اوج زیباییت
نشستی بین ماه و گل، دیگه سخته شناساییت
تو عشق و زندگی من، رفیق و دوستم هستی
نه تنها توی قلب من، تو زیر پوستم هستی
دوباره از سر عادت، قسم خوردم به جان تو
به چه زیبایی اسم من، در اومد از دهان تو
از نفسهای تو بوده، که به من هوا رسیده
بی نیازم از همه چون، از شما به ما رسیده
نمی دونم شبیه چی، می دونم عشق عین ماست
خدا رو شکر دلتنگیم، که یعنی عشق بین ماست
یه دیوونه شبیه من، گرفتار یه دیوونه س
همه دور جهان گشتن، واسه من یار تو خونه س
یه وقتا بعضی آدمها، می شن تقدیر و فال ما
برن یه خاطره می شن، بمونن خوش به حال ما
از نفسهای تو بوده، که به من هوا رسیده
بی نیازم از همه چون، از شما به ما رسیده