صد سال دکاموند

دیدی بیخودی قول میدی

 تو که گل نمیخواستی پس چرا منو چیدی

میرم آروم و ساکت تو هم تنها بمون توی اتاقت

تو مراقب گلت نبودی داره خشک میشه باغت

میدونستی که دیوونم بدون تو نمیتونم صد سال

 میدونستی و بریدی گریه هامو ندیدی صد بار

 همه خندمو میبینن ولی من بریدم دیگه از تو

 حس ماهیو دارم که ریخته ترسش از تو

همه جوره باهات راه اومدم

 تو هر حرفی زدی کوتاه اومدم

واسه تویه هر جا اومدم

 پاهام نمیکشید اما اومدم

اگه میشد از این بدتر کنی

 بهونه ی هر شب سردرد تویی

منو باش که رو کی حساب میکردم

 بی معرفت از همه بدتر تویی

اینکه رفتی یهو زدی همه چیو زدی بهم

 همش از بی حسی تو بود نه از بدی من

بگو که کی پرت کرد یا چی راجبم گفت

 که باعث شد اینطوری باهات غربه شم

سر تو داغونمو دلیلشو یادت نره

 همیشه میبازه تون آدمی که عاشقتره

تورو ای کاش نمیدیدم اصلا

چون نشناختنت از دوریت ساده تره

میدونستی که دیوونم بدون تو نمیتونم صد سال

 میدونستی و بریدی گریه هامو ندیدی صد بار

 همه خندمو میبینن ولی من بریدم دیگه از تو

حس یه ماهیو دارم که ریخته ترسش از تو