بی حسی کارن فراهانی

نمیدونی چی‌میگذره شبا به منه تنها تو‌ جنگل بارون زده
یه جوری که مفت میگذره که روزام انگاری که دنیامو‌ طاعون زده
بعدی که رفتی خالی شد دورم، نزاشتم هیچکی بمونه کنارم
جز سقف سفید اتاقم که پرده ی سبز آرزوهامن
بی حسم
با اینکه میدونم دیگه به تو نمیرسم
یه روزی یادت میارم شبای اسفندو
یه کاری میکنم که بشنوی همه جا اسمم رو
تنها شدم جای تورو گرفت کتاب دورم
لایه کتابو فیلم ها میگشتم دنبال سوال خودم
منه پر حرف یه جوری بی تو ساکت شده بودم
که بعضی وقتا یادم میرفت حتی صدای خودم
بی حسم
با اینکه میدونم دیگه به تو نمیرسم
یه روزی یادت میارم شبای اسفندو
یه کاری میکنم که بشنوی همه جا اسمم رو