مادر پازل بند

ﮔﻞ ﺑﻪ ﮔﻠﺪوﻧﺶ ﻣﻴﻨﺎزه اﺑﺮ ﺑﻪ ﺑﺎروﻧﺶ ﻣﻴﻨﺎزه

ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺎدرم ﻣﻴﻨﺎزم ﻛﻪ ﭼﺸﺎش ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻧﺎزه

درﻳﺎ ﺟﺎ ﺷﺪه ﺗﻮ ﻗﻠﺒﺶ درا وا ﺷﺪه ﺗﻮ ﻗﻠﺒﺶ

ﻣﻦ ﺑﻤﻴﺮم ﻳﻪ روزاﻳﻰ ﺧﻴﻠﻰ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪه ﻗﻠﺒﺶ

ﺧﺪا ﺗﻤﻮم ﻋﺎﻟﻤﻮ ﻳﻪ روزی از ﮔﻞ آﻓﺮﻳﺪ

ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﻣﺎدر ﻛﻪ رﺳﻴﺪ ﮔﺮﻳش ﮔﺮﻓﺖ دل آﻓﺮﻳﺪ

از اوﻟﻢ دﻟﺶ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻗﺸﻨﮓ ﺑﺎﺷﻦ

واﺳﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺎدرا رو اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺷﮕﻞ آﻓﺮﻳﺪ

دﻳﻮوﻧﮕﻴمو زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮد اون ﺑﭽﮕﻴﻤﻮ زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮد

ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻴﻤﻮ ﻫﻤﻪ دﻳﺪن اون ﺧﺴﺘﮕﻴﻤﻮ زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮد

ﺷﻜﺴﺘﮕﻴﻤﻮ زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮد واﺑﺴﺘﮕﻴﻤﻮ زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮد

ﻳﻜﻰ اوﻣﺪ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﻴﻢ اون ﻋﺎﺷﻘﻴﻤﻮ زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮد