منه دیوونه صادق زین

این خونه زندونه دلم خونه کسی چیزی نمیدونه
نمیدونه کسی حال دلم رو مدلم رو چه داغونه
بی هوا سر به هوا رد میشیم از این عابرا افکارم پریشونه
که جوابمو نده چقد بده زده قیدمو میگه نمیمونه
منه خسته یه عمر بودم فداش هی چشم بستم رو کاراش که بمونه
من همونم که هیچوقت هیچ جا هیچی کم نذاشت منه دیوونه
کسی که بفهمه دوسش داری میزاره و میره این یه قانونه
دل من خیلی برات تنگه و تنگتر میشه وقتایی که بارونه
دیگه تمومه آدمی که بریده رو نمیشه گره زد
زد به دلم بعد دیگه حرفی نمیمونه دیگه تمومه
اون چندتا خاطراتم دور میریزم
همینجوریش کلی مریضم برو خوشبخت بشی عزیزم
منه خسته یه عمر بودم فداش هی چشم بستم رو کاراش که بمونه
من همونم که هیچوقت هیچ جا هیچی کم نذاشت منه دیوونه
کسی که بفهمه دوسش داری میزاره و میره این یه قانونه
دل من خیلی برات تنگه و تنگتر میشه وقتایی که بارونه