چه میکند شهریار پیروزفر

یعنی کجاست بی من بی من چه میکند او با نبودن و
با گریه و فراق با دوری و نفس نکشیدن بی من چه میکند
با ندیدن و نرسیدن بی من چه میکند
حتی نمیدانم که از غم خاطرات تو چه میخواهد
میدانم اما جز خودت چیزی نمیخواهم نمیخواهم
با اینکه من برعکس تو در عکسها دیگر نمیخندم
وقت سقوط از چشمهایت چشمهایم را نمیبندم
یعنی کجاست فکر کدام نیمه شب بی چراغ
ماست زیباییش هنوز میان اتاق ماست
وقتیکه حرف لحظه ی دیدار میشود
او در کدام خاطره تکرار میشود
شب با کدام دلهره بیدار میشود
اشکش کجای گریه پدیدار میشود
تا به حال بدون اشک ریختن گریه کرده‌ای
اشک فقط گاهی از ابتدای گریه پدیدار می‌شود
من آدم‌های غمگینی را می‌شناسم
که در گوشه‌ی تاریکی از قلب خود
دور از چشم کسی که دوستش دارند
مرده‌اند
من خودم را خوب می‌شناسم