انتها سینا پارسیان

آسمون داره میوفته

نردبون داره میوفته

کف فنجون ته فالم

رد خون داره میوفته

من بدون تو همینم

لاشه‌ی ابر رو زمینم

بعد تو روزی یه نقطه

از یه نون داره میوفته

نون من بریده بی‌تو

به لبم رسیده بی‌تو

هیچ خیابونی تو این شهر

دیگه خط نمیده بی‌تو

دلی از دلم نمونده

خاکی از گلم نمونده

نوک نردبون بغضم

به گلوم رسیده بی‌تو

انتهای آخرین کوچه‌ی قلب من هنوزم خونه داری

من که خاکی شده ابرم ، تو ببار اگه دل دیوونه داری

انتهای آخرین کوچه‌ی قلب من هنوزم خونه داری

من که خاکی شده ابرم ، تو ببار اگه دل دیوونه داری

دیگه چی هست ته این فنجون خون به دل شده

شهر بعد سیلی که عروس آب و گل شده

تو توی شلوغی دردای من غیبت زد

طفلکی خودم که دستام تو شلوغی ول شده

انتهای آخرین کوچه‌ی قلب من هنوزم خونه داری

من که خاکی شده ابرم ، تو ببار اگه دل دیوونه داری

انتهای آخرین کوچه‌ی قلب من هنوزم خونه داری

من که خاکی شده ابرم ، تو ببار اگه دل دیوونه داری