«موسیقی نوین» به عنوان مهم‌ترین و تاثیرگذار ترین رسانه‌ی موسیقی داخل ایران ، وظیفه خود می‌داند چندین نکته را پیرامون اتفاقات موسیقایی یک سال اخیر در مارکت خوانندگان داخل کشور یادآوری کند و امیدوار باشد در سال پیش‌رو ، تمامی اعضای این مارکت در درست‌ترین راه خود قدم بردارند.
۱. متاسفانه در سالی که گذشت، در مجموع خواننده‌ها نمره خوبی در زمینه اجرای زنده نگرفتند. در سال ۱۴۰۲ نیز فیلم‌های زیادی از کنسرت‌ها منتشر شد که خوانندگان در آن یا پلی‌بک می‌کنند و یا فالش می‌خوانند. در خیلی از موارد نیز شاهد این مسئله برای نوازندگان نیز بودیم. همچنین استفاده بیش از حد از بکینگ ترک‌ها نیز باعث کاهش جذابیت اجرای آنپلاگد شده و در مجموع حس و حال کنسرت‌ها را مصنوعی می‌کرد.
۲. در زمینه قطعاتی که سال گذشته منتشر شد نیز نکته خاص و عمیقی را در مجموع شاهد نبودیم؛ موج استفاده از ملودی و سبک تنظیم‌های آهنگ‌های قدیمی که همه‌گیر شد و خیلی از خوانندگان از روی هم کپی کردند. ملودی‌های به شدت مارکتی و پیش پا افتاده‌ای را می‌شنیدیم که از حیطه حرفه‌ای ماجرا به دور بود.
۳. در زمینه ترانه و به طور کلی کلام آثار نیز متاسفانه باید به سقوط موسیقی ایران اشاره کرد. اکثر خوانندگان نسل جدید مارکت سانگرایتر آثارشان هستند و صرفاً به دنبال این هستند که با کلمات و عبارات غالبا مبتدیانه آهنگشان را کامل کنند. مدت‌هاست نقش ترانه‌سرا و شاعران در موسیقی به عنوان فردی مستقل و پدیدآورنده اثر به کمترین حد خود رسیده و این موضوع در بلندمدت قطعا به ضرر موسیقی خواهد بود.
۴. از حیث تنوع و تنظیم آثار نیز متاسفانه نمی‌توان به نکته قابل قبولی رسید. به طور مثال مدت‌هاست جای قطعات اسلو (آرام) و احساسی بخصوص در ریتم شش و هشت یا ریتم‌های ۵ یا ۷ ضربی در موسیقی خالیست. سازبندی در بسیاری از آثار نقش خودش را به VSTها و صداهای سینتی داده. در خیلی از قطعات عملا استفاده از ساز زنده فراموش شده و یا رنگ‌بندی صدایی جذابی را شاهد نیستیم.
۵. در سالی که گذشت خواننده جدیدی نداشتیم که اتاق فکر حرفه‌ای داشته باشد و واقعا به فکر تولید و تالیف قطعات پرمخاطب اما با کلاس کاری بالا باشد و کسی به عرصه خوانندگان جدی اضافه نشد.
6. بجز دو یا سه مورد، آهنگ ماندگار و هیتی منتشر شد که واقعا خلاقانه باشد و سازندگان آن به فکر تالیف و فکر نویی باشند. باید گفت تولیدکنندگان موسیقی بیشتر دنبال آهنگ پرسروصدا بودند که در فضای مجازی دست به دست شود و جنبه فان داشته باشد.
7. خبری از انتشار آثار مهم بسیاری از هنرمندان مطرح نبود و آن ها نیز انگار یا نخواستند یا نتوانستند خلق موسیقی خوب داشته باشند. در سبک های سنتی، کلاسیک و بی کلام نیز عملا کار شاخصی را نشنیدیم.