چهارده ماه سکوت، کافی بود تا یکی از پُرتقاضاترین صداهای پاپ ایران بازگشتی طوفانی‌تر از همیشه داشته باشد. «سیروان خسروی»، هنرمندی که بیش از دو دهه است نامش با حرفه‌ای‌گری، نوآوری و وقار هنری گره خورده، برای سه شب پیاپی در سالن مجلل اسپیناس پالاس تهران به صحنه برمی‌گردد. او در کمتر از یک ساعت، تمام بلیت‌های کنسرتش را فروخت؛ اتفاقی که تنها از ستاره‌ای در تراز جهانی برمی‌آید.
سیروان نه فقط یک خواننده محبوب، بلکه معیاری برای کیفیت، سلیقه و دوام در موسیقی پاپ ایران است. از سال‌های آغازین دهه‌ی هشتاد تا امروز، او همواره در صدر بوده؛ نه فقط در چارت‌ها، بلکه در ذهن و قلب مخاطبانی که موسیقی را جدی‌تر می‌شنوند. امضای صوتی‌اش، تنظیم‌های مینیمال اما درخشانش و اجرایی که همیشه بوی احترام به مخاطب می‌دهد، از او چهره‌ای کم‌نظیر ساخته است.
بازگشتش به استیج پس از این وقفه، نه فقط بازگشت یک خواننده است؛ بلکه بازگشت اعتماد به نفس، کیفیت و اصالتی‌ست که در روزگار موسیقی‌های لحظه‌ای، بیش از همیشه به آن نیاز داریم. او با فروتنی همیشگی‌اش ثابت کرد که حتی در اوج، می‌توان بی‌هیاهو ماند و باز هم، همه نگاه‌ها را دزدید.
سیروان خسروی حالا نه فقط "مرد صحنه"، که نماد استمرار و بلوغ در موسیقی ایران است. بازگشتش، یادآور جمله‌ای مهم برای مخاطبین موسیقی بود: ستاره‌ها خاموش نمی‌شوند، فقط گاهی برای درخشش بیشتر، فاصله می‌گیرند.