اگر به تاریخ موسیقی ایران نگاهی داشته باشیم، با تعداد قابل توجهی از قطعاتی مواجه میشویم که از نظر جنس ملودی، تنظیم و از همه مهمتر صدای خواننده، مشابه آهنگهای موفق در این عرصه هستند.
معمولا آنهایی که تازه میخواهند کار حرفهای خود را به عنوان خواننده آغاز کنند به دو دسته تقسیم میشوند؛ این افراد یا نگاهشان به مارکت روتین موسیقی است و یا تصمیم میگیرند راه خودشان را پیش بگیرند.
این روزها وقتی در فضای مجازی موزیکهای جدید را میشنویم با انبوه افرادی مواجه میشویم که راه راحتتر یعنی تقلید و کپی کردن را انتخاب میکنند!
این مشکل فقط در سبک و استایل ملودیها خلاصه نمیشود، بسیاری از این افراد حامیم، یاسینی، اشوان، مهیار و تتلو را جلوی خود قرار میدهند و شبیه به آنها میخوانند. طوری که وقتی صدای خوانندههای جدید به گوشمان میرسد آن را با صدای آرتیستهایی که الگویشان هستند، اشتباه میگیریم!
این افراد علاقمند به خوانندگی راحتترین کار را انتخاب میکنند! چه چیزی از این بهتر که به جای وقت گذاشتن و آموزش دیدن برای صداسازی و آوازخوانی، صدای یک خواننده روز مارکت را انتخاب کنیم و شبیه به آن بخوانیم؟
البته ناگفته نماند بعضی از آرتیستهای مشهور نیز در شروع کارشان، مقلد صداهایی بودهاند ولی نکته اینجاست همین افراد در بخشهای دیگر از همان ابتدا ساختارشکنی داشتهاند... جنس صدای تکراری و مشابه خوانی در صورتی جواب میدهد که بقیه اجزا یعنی ملودی، ترانه، تنظیم و استایل سر جایش باشد و حرفی برای گفتن داشته باشد!
موسیقی پاپ دچار روند مبهم و آشفتهای شده و هر کسی که میخواهد وارد این عرصه شود با زدن یک پیج و کاور خواندن کارش را شروع میکند، جالب اینکه آخرین چیزی هم که به آن فکر میکند جنس صدا و صحیح خواندن نیست!
پیشنهاد «موسیقینوین» (به عنوان یک رسانه که دائم در حال رصد و تحلیل اوضاع موسیقی ایران است)، به افرادی که میخواهند بخوانند و ورودی حرفهای به این عرصه داشته باشند این است که لطفا خودتان باشید! سعی کنید با صدای واقعی تان بخوانید و جنس صدایی ایجاد کنید که یونیک و جذاب باشد و برای مردم تازگی داشته باشد.
مارکت فعلی ایران از نظر برخی جنس صداها به اشباع رسیده و حتی در چند مدل جنس صدای مختلف، چندین خواننده موفق هم داریم، بنابراین گوش مردم ایران حداقل و در حال حاضر پذیرای جنس صدایی جدید و خاص میگردد نه تکرار و کلیشه و تقلید!