کابوس آرمان گرشاسبی

منم آن شهری که یادش رفته کسی را ندارد

دلش میخواهد برقصد سر مست ولی نا ندارد

دارد کابوس رفتن مرا این تنها بودن مرا

شکنجه میدهد ولی نمیکشد

من از شراب های پی پنجره

آوازه بی خاطرم شکنجه میشوم شکنجه میشوم

دلش میخواهد برقصد سر مست ولی نا ندارد

دارد کابوس رفتن مرا این تنها بودن مرا

دلم را شکستن بدور از نظر ها

درختم که رفتم به جشن تبرها

دارد کابوس رفتن مرا این تنها بودن مرا

شکنجه میدهد ولی نمیکشد

من از شراب های پی پنجره

آوازه بی خاطرم شکنجه میشوم شکنجه میشوم